این نوع از مشعل ها با کمک گاز طبیعی و گاز مایع کار می کنند.
سوخت این نوع از مشعل ها گازوئیل و نفت سیاه می باشد.
این نوع مشعل ها با کمک گاز و گازوئیل و نفت سیاه کار می کنند.
بخوانید دستگاه لوله بازکنی چه فوایدی دارد ؟
شعله پخش کن و روپوش شعله و موتور فن و جرقه زن و حسگر شعله و پمپ سوخت رسان و ترانس جرقه زن و رله
مشعل ها دارای سیستم هایی به نام سوپاپ تنظیم کننده می باشند که به کمک آن ها مقدار سوخت مایع و پمپ تنظیم می گردد.
پمپ از چند قسمت تشکیل شده است که شامل دو چرخ دنده که با چرخیدن یکی از آن ها به وسیله ی الکتروموتور مشعل دیگری درگیر می شود و باعث حرکت سوخت به سمت خروجی پمپ می گردد.
فشار برگشتی در سوخت لوله های برگشت نباید بیشتر از حد استاندارد آن باشد.شیر قطع کننده جریان در مسیر لوله های برگشت قرار گرفته نمی شود.اما می توانید شیر آزاد کننده را در مسیر برگشت قرار دهید که از وارد شدن فشار اضافه و صدمه به پمپ جلوگیری می کند.
پمپ سوخت را از پشت محفظه می گیرد و با فشار به محفظه ی خروجی آن را خالی می کند.پمپ ها شناور نیستند.
هنگامی که مشعل ها کار می کنند بازده مشعل کار می کنند.هنگامی که بخار خروجی از دیگ کاهش یابد فشار داخلی در دیگ زیاد می شود.این تغییرات فشار به کمک دستگاه هایی تنظیم و اندازه گیری می شوند.
هنگامی که مقدار بخار مصرفی زیاد شودفشار دیگ کاهش می یابدو به دنبال آن نسبت هوا و سوخت زیاد می شود.این فرایند ادامه پیدا می کند تا مشعل به حداکثر بار دهی خود برسد.
در فشار کم که بازده کار حداکثر می باشد می توانید اختلاف فشار را با کمک دستگاه تنظیم و کنترل فشار تنظیم کنید.وقتی که مصرف بخار کم شود شعله نیز کم می شود.و هنگامی که مقدار بخار مصرفی از استاندارد خود کمتر شود فشار داخل دیگ زیاد می شود.
هنگامی که سوخت مشعل گاز باشد اتصال محور مشعل با پمپ سوخت قطع می شود.
میزان جریان گاز به کمک شیر کنترل می توانید اندازه گیری کنید.و بعد از واردشدن از محور چند راهه به پستانک های گازی خواهد رسید.
نازل چدنی یک قطعه می باشد که دارای تعدادی سوراخ است که وظیفه ی آن ها ترکیب کردن هوا و سوخت می باشد.هنگامی که سوخت مورد نظر با هوا ترکیب می شود در محفظه ی احتراق ترکیب می شود.به کمک الکترود های جرقه و احتراق شعله ایجاد می شود.
حرارت لازم برای احتراق با کمک قوس های الکتریکی ایجاد می شود که در میان دو الکترود تامین می شود.برای به وجود آمدن قوس الکتریکی به ولتاژی حدود ۱۰۰۰۰۷ احتیاج است.دو الکترود باید از هم ۳میلی متر فاصله داشته باشند.دو الکترود جرقه باید روی نازل چدنی قرار بگیرد تا ترکیب سوخت با کمک قوس الکتریکی صورت گیرد.
دقت کنید که الکترود های جرقه نباید به نازل چدنی وصل گردد بلکه باید در یک فاصله ی درستی از آن قرار گیرند.
برای اینکه از حضور شعله در هنگام روشن شدن مشعل مطمئن شویم به قطعه ای به نام الکترود یونیزاسیون احتیاج می باشد.این الکترود در جلوی شعله پخش کن قرار گرفته است و حضور یا عدم حضور شعله را می تواند احساس کند و به رله فرمان دهد.میله ای دیگر در شعله وجود دارد که به آن الکترود عصایی می گویند که در مجاورت الکترود یونیزاسیون قرار گرفته است.
هنگامی که مشعل روشن است در اثر حرارت زیاد هوایی که در مجاور میله قرار گرفته است یونیزه می گردد که به این معنی می باشد که ذرات باردار و جریان الکتریسته خیلی ضعیفی در میان دو الکترود قرار گرفته است.
با برقراری شعله جریان الکتریسیته به رله وارد می شود.اگر به هر علتی شعله مشعل خاموش گردد این جریان قطع می شود و شیر مغناطیسی با فرمان رله باعث بسته شدن راه ورود سوخت می گردد.
برای اینکه شعله ایجاد شود به اکسیژن احتیاج است.که این اکسیژن به شکل طبیعی یا مصنوعی ایجاد می شود.اکسیژنی که در فضا وجود دارد توانایی تامین کردن ظرفیت های حرارتی را ندارند.اکسیژن به اجبار و با فشار بالا تامین می گردد و به سمت شعله می رود که این فرایند ها با کمک فن انجام می شود.
فن ها با کمک الکتروموتور حرکت می کنند و اکسیژن را با فشاری بالا برای شعله تامین می کنند.
دمپر یک تیغه می باشد که بر روی بدنه مشعل قرار می گیرد و به عنوان دریچه تنظیم هوا عمل می کند.
میزان اکسیژن که به شعله رسیده می شود خیلی مهم است.اگر اکسیژن کم باشد شعله خام سوخته می شود و اگر اکسیژن زیاد باشد شعله مشعل خاموش می شود.